A pilgrimage on the White Mountains of Western Crete (Part I of III). Προσκύνημα στις Μαδάρες του Αποκόρωνα. (Μέρος Ι από ΙΙΙ).

Since I was a little kid this view of the White Mountains of Western Crete always fascinated me. Either baking hot and dry like they look now in summer, or covered in snow and white (hence the name) in winter, they intrigued me and I always wanted to climb up there sometime. I always wanted to visit the little church of the Holy Spirit which you can see as a white little spot on the side of the mountain.

Από μικρό παιδί αυτές οι εικόνες από τις Μαδάρες του Αποκόρωνα, πάνω από το χωριό, πάντα με γοήτευαν. Είτε πολύ ζεστές το καλοκαίρι είτε καλυμμένες με χιόνια το χειμώνα μ' έκανα να θέλω να τις επισκεφτώ. Το εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος που φαίνεται σαν άσπρη κουκίδα στις φωτογραφίες στην πλαγιά του βουνού, φαινόταν να με καλεί.

But this is the closest I had ever managed to be to it, as you can see in the photo above.
Αλλά το πιο κοντινό μέρος που κατάφερα να βρεθώ, είναι όπως φαινεται στην παραπάνω φωτογραφία.

Recently (relatively ), new roads have been cut on the mountains, to help the shepherds and their hers, to carry food and water for the animals up there. They are mostly unpaved and difficult to drive, and they must be serviced regularly so that one can drive up there reasonably safely. I tried to find me someone who new those roads and go up there together.

Σχετικά πρόσφατα, φτιαχτήκανε χωματόδρομοι πάνω στα βουνά, για να εξυπηρετούν τους κτηνοτρόφους και τα κοπάδια. Δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση οι δρόμοι αλλά τιν να κάνομε. Προσπάθησα να βρώ κάποιον που τους ήξερε για να πάμε μαζύ εκει πάνω.

After I could not find someone, I asked directions on how to go and where to turn and decided to go alone. I got lost a couple of times, and took the wrong turns but I was able to see the beautiful places on the mountains, those you have seen on my previous posts. Finally I found someone up there and asked him how to get to that little white church and got new directions. I had to leave the 4X4 at some point and continue on foot taking a goats trail along the side of the mountain for approximately 1000 yards and I would end up there.

Αφού δεν τα κατάφερα να βρώ κανένα για παρέα, ζήτησα πληροφορίες και αποφάσισα να το τολμήσω μόνος. Χάθηκα μια δυό φορές, έστριψα λάθος, αλλά αποζημιώθηκα με το να δώ τις ομορφιές που είδατε στις προηγούμενες αναρτήσεις. Κάποια στιγμή, συνάντησα κάποιον που μου είπε από που έπρεπε να πάω για το μικρό εκκλησάκι. Σε κάποια φάση θα έπρεπε να φίσω το τζιπάκι και να συνεχίσω με τα πόδια για κανένα χιλιόμετρο περίπου, ακολουθώντας έναν κατσικόδρομο στην πλαγιά του βουνού.

Can you see the trail..?
Το βλέπετε το μονοπάτι;

Here it is.
Εδώ είναι.

Right in front of me.  

Ακριβώς μπροστά μου.

I am walking on it.
Το περπατώ.

Or climbing it.
Η μάλλον το σκαρφαλώνω.

Dare you look down on your left..?
Τολμάς να κοιτάξεις κάτω στ' αριστερά σου..;

Or behind you the way you came from.
Ή πίσω σου.. από εκεί που πέρασες...

(To be continued)                                                                                                                    (Συνεχίζεται)