It has been a little over a year since I started blogging and posting my photographs here. I was new to the blogging world and community, and I was behaving like a novice which I was. What I find most exciting, after a year is the acceptance and the love you shared with me, my friends. People from all over the world encouraged me and helped me with their thoughts and suggestions, shared their thoughts and love and appreciation with me and for that I must thank you all and wish the best for you and your families for the coming year 2011.
During the past year, a lot of things happened. First of all, all of us are a year older than what we were at the same time last year. Some might be a little wiser also. I am not sure if I can say that for myself.
When I started the blog, I wanted it to be exclusively for my photographs. With images from Greece and other places I have been, and as few words as possible. Sometimes though, I was overwhelmed by my emotions and I had to show them here.
During the last year, a lot of things changed here in Greece for the ordinary people also. Many years of bad, incompetent, indecisive, ineffective or not caring series of governments, had as result an almost bankrupt economy and a disorganized country, and now, according to the directives of the IMF and the European Union, people who had nothing to do with all the above problems, are asked to pay for the price of all the above. The cost of living for the ordinary people has skyrocketed, as wages, salaries and pensions have been cut, social services have been reduced and unemployment is reaching record heights, along with prices rising all the time.
It looks like they want to steal everything from us. But we are facing the hardships and those who are responsible for them with one weapon which they cannot take from us. Our smile. We stand against them smiling. And that is killing them. Because they know they cannot wipe it off our faces.
Keep smiling my friends. It is contagious.
HAPPY NEW YEAR TO ALL
Costas
Year 2010 is departing... waving good bye to Greeks. Year 2011 is coming with more promises.
Το 2010 μας στέλνει θερμό αποχαιρετιστήριο χαιρετισμο. Το 2011 έρχεται με περισσότερες υποσχέσεις.
Είναι κάτι παραπάνω από χρόνος που ξεκίνησα αυτό το blog για να μοιράζομαι μαζί σας τις φωτογραφίες μου. Ήμουνα καινούριος στο αντικείμενο, στραβάδι με λίγα λόγια, αλλά σιγά σιγά πήρα τα πάνω μου. Σ' αυτό συνετέλεσε σημαντικά η αγάπη που μου δείξατε και η αποδοχή σας. Μπήκα σ' ένα καινούριο κόσμο και έκανα φίλους από όλον το κόσμο. Με βοηθήσατε πολύ με τις συμβουλές, τις υποδείξεις και την αγάπη σας. Πολλοί μ' ανοίξατε και την καρδιά σας και μοιραστήκατε μαζί μου χαρές και λύπες σας. Σας ευχαριστώ όλους γι αυτό και εύχομαι σ' όλους σας μια καλύτερη χρονιά με υγεία και χαρά σε σας και τις οικογένειές σας.
Πολλά συνέβησαν την χρονιά που πέρασε. Πρώτα πρώτα, όλοι μας μεγαλώσαμε κατά ένα χρόνο. Ορισμένοι μπορεί να έγιναν και σοφότεροι. Εγώ δεν θα τόλεγα αυτό για μένα.
Όταν ξεκίνησα το blog, είχα σκοπό να το κρατήσω καθαρά φωτογραφικό. Χωρίς προσωπικούς συναισθηματισμούς και σκέψεις, αν και πολλές φορές οι φωτογραφίες έχουνε κομμάτι από την ψυχή μας. Αρκετές φορές παρασύρθηκα από προσωπικούς συναισθηματισμούς χωρίς να το επιδιώκω. Αλλά πολλά πράγματα που συμβαίνουν δεν μπορούνε να σ αφήσουν απαθή.
Πολλά μας συνέβηκαν την χρονιά που πέρασε. Αμαρτίες παλιές και πολλές είχαν σαν αποτέλεσμα να μας κουβαληθούνε προστάτες και επιστάτες. Να μας προσέχουνε νάμαστε από τώρα και μετά καλά παιδιά. Το χειρότερο όμως είναι πως τις αμαρτίες των άλλων τις πληρώνει ο φτωχός κόσμος που δεν φταίει. Το κόστος της κρίσης στον καθένα μας, είναι αντιστρόφως ανάλογο με την συμβολή του στην κρίση. Κι ας λένε πως “όλοι μαζί τα φάγαμε”..
Κοντεύουν να μας τα πάρουν όλα. Ή μάλλον μας τα έχουνε πάρει όλα. Εκτός από ένα πράγμα. Το χαμόγελο από τα χείλη μας. Αυτό δεν τους αρέσει γιατί είναι το μόνο που δεν μπορούν να μας πάρουν. Είναι το όπλο μας απέναντι τους. Και είναι το χαμόγελό μας που τους σκοτώνει. Αυτό να το θυμάστε.
Χαμογελάτε φίλοι μου. Είναι Μεταδοτικό.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Κωστής
Πρωτοχρονιά
Πρωτοχρονιά και δεν μπορώ
άλλες ευχές να δώσω
στο τέλος θα γυρέψουνε
κι αυτές να τις πληρώσω.
Έτσι που μας κατάντησαν
σ' αυτό εδώ το χάλι
όσα στερούνται οι μικροί
ν' αρπάζουν οι μεγάλοι
Πόσο να κάνεις 'πομονή
τι άλλο πια ν' αντέξεις
και ψάχνεις για γκρεμό ψηλό
μια κι' όξω για να πέσεις
για να γλιτώσεις απ' αυτούς
όπου σε τυραννούνε
με το αίμα που σου ρούφηξαν
γλεντούνε και μεθούνε.
Υστερόγραφο σημαντικό
Δε μπορώ ν' ανταγωνιστώ
τον φίλο μου τον Φάνη
οπού γιορτάζει σύντομα.
Ποτέ του μην πεθάνει
ολόψυχα του εύχομαι.
Πάντα να μας χαρίζει
χαμόγελα έστω και πικρά
μ' αυτά που σατιρίζει.
