Just across the street from the old family house at the village, there is a small church. The age of the inside walls can not be determined. I remember them standing erect, held in place my roots of ivy, which was crowning the walls. There was no roof. Until some 30-35 years ago, when, after the proper authorities gave permission and outside walls were erected , and support the new roof now. There nothing old inside, except the walls, the ivy roots and some fading fresco paintings at places. Once a year, four sundays after Easter, there is a ceremony held at the church. After the ceremony, the people are offered meat, bread, cheese and wine, offers by the people of the village.
Ακριβώς απέναντι από το πατρικό σπίτι στο χωριό, είναι ένα πανάρχαιο εκκλησάκι. Οι παλιοί τοίχοι κρατιόντουσαν στην θέση τους από τεράστιες ρίζες κισσού που τόχαν ζώσει. Μεχρι πριν 30-35 χρόνια που η αρχαιολογική υπηρεσία έδωσε άδεια και κόπηκαν οι κισσοί, και καινούριοι τοίχοι χτίστηκαν απ' έξω για να στηρίξουν τη νέα σκεπή. Στο εσωτερικό δεν υπάρχει τίποτα παλιό εκτός από τους τοίχους, λίγο ξεθωριασμένο χρώμα από παλιές τοιχογραφίες και οι ρίζες του κισσού. Μια φορά το χρόνο, τέσσερεις Κυριακές μετά το Πάσχα, της Σαμαρείτιδος, λειτουργείται. Και οι ντόπιοι προσφέρουν στον κόσμο κρέας, τυρί ψωμί και κρασί.
