The secrets of the rock.(V) Τα μυστικά του βράχου.(V) Les secrets de la roche.(V)

Another secret the rock is hiding, are these unique tiny flowers. They grow on  that rock and they are picked by the locals once a year. They are being called "sempre viva", meaning in Latin and Italian, "Living for Ever". They are not easy to be picked, because it is not easy to climb on that rock and collect them. And every May, there is a great competition between the locals who is going to climb the rock first and collect the most. Sometimes there are fights between them. But once they have collected them, they can sell them at the local shops for a really good price and make good money but it is only money that can be made only one day per year. At the shops, they are being sold to the tourists as little bouquets, or crosses or any other shape. The photograph before the last in this post, is from a bouquet which was given to us, some ten years back. As you can see, it looks like it has been picked yesterday.

Ένα ακόμη μυστικό που κρατα κρυμμένο αυτός ο βράχος που επισκευτήκαμε στα Κύθηρα, είναι αυτό το λουλουδάκι που βλέπετε. Φυτρώνει πάνω στον βράχο, και οι ντόπιοι το μαζεύουν μια φορά τον χρόνο. Το λένε από τα λατινικά και τα Ιταλικά, "Sempre Viva", που σημαίνει "Ζωντανό για πάντα. Δεν χαλάει ποτέ. Μια μέρα του Μαγιού κάθε χρόνο, ντόπιο σκαρφαλώνουν με δυσκολία στόν απόκρημνο βράχο και το μαζεύουν. Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός, πολλές φορές και αψιμαχίες μεταξύ τους, ποιός θα μπορέσει να μαζέψει τα περισσότερα. Γιατί έχει μεγάλη εμπορική αξία. Το μεροκάματο για μια μέρα, μπορεί να φτάσει μέχρι 5000 ευρώ. Όταν το δώσουν στα μαγαζιά της χώρας, εκεί το φτιάχνουν σε μπουκετάκια, καρδούλες, στεφάνια και σταυρούς και τα πωλούν στους τουρίστες. Η προτελευταία φωτογραφία που βλέπετε σ'μ αυτήν την ανάρτηση, είναι από ένα τέτοιο μπουκετάκι που μας έκαναν δώρο πριν καμμιά δεκαριά χρόνια. Και είναι σαν να το φτιάξανε χθές.

Un autre secret qui se cache a la roche, ce sont ces fleurs uniques minuscules. Ils poussent sur ce rocher, et ils sont cueillis par les locaux une fois par an. Ils sont appelés «sempre viva», qui signifie en latin et en italien, "Vivre pour toujours". Ils ne sont pas facile d'être repris, car il n'est pas facile de grimper sur ce rocher et les percevoir. Et chaque année en mai, il ya une grande concurrence entre les gens du pays qui va monter sur la roche premiere, et de recueillir le plus. Parfois il ya des bagarres entre eux. Mais une fois qu'ils les ont recueillis, ils peuvent les vendre dans les magasins locaux pour un prix vraiment bon et faire le bon argent, mais c'est  l'argent qui peut être fait seulement un jour par an. Dans les magasins, ils sont vendus aux touristes comme de petits bouquets, ou des croix ou toute autre forme. La photographie  avant la derniere dans ce post, est à partir d'un bouquet qui nous a été donné, avant dix ans. Comme vous pouvez le voir, on dirait qu'il a été repris hier.

The secrets of the rock.(IV) Τα μυστικά του βράχου.(IV) Les secrets de la roche.(IV)

We were given goggles for underwater viewing by the captain/guide, and jumped off the boat. We were split into groups and followed him to visit the various compartments of the cave. The cave is some 200 meters deep and could go about half way, where the natural light could penetrate. What we could see above and bellow water was like magic. The variety of colors and the effects of the sun. Sometimes, we had to scratch our bellies on the rock to visit another part, or lower our heads no to hit them on the roof of the tunnel we were  going through. At some point, a little higher than the surface of the sea, there was a fresh water lake. A small one actually and on its surface i saw the most amazing reflections I have ever seen. At first i thought it was a hollow at the bottom of the cave, but it was its roof reflected on the calm surface. There i regretted i could not carry the camera with me. All the photographs taken inside the cave, were taken using the natural light of the sun, as it was coming from its entrance. And they were all taken while i was on deck.

 Ο καπετάνιος/οδηγός μας έδωσε μάσκες να φορέσωμε για να μπορέσωμε να χαρούμε καλύτερα τον πανέμορφο βυθό του σπηλαίου και βουτήξαμε στο νερό. Μας χώρισε σε ομάδες και τον ακολουθήσαμε για να μπορέσουμε να επισκεφτούμε τις διάφορες αίθουσες του σπηλαίου. Το σπήλαιο έχει περίπου 200 μέτρα μήκος, αλλά εμείς πήγαμε μέχρι τα μισά, όσο έφτανε το φυσικό φως. Πολλες φορές σερνόμαστε με την κοιλιά πάνω στον βράχο, ή αναγκαζόμαστε να σκύψουμε το κεφάλι για να μην το χτυπήσουμε στην οροφή όταν περνάγαμε κάποια τρύπα. Πάνω στον βράχο, στην αριστερή μεριά του σπηλαίου, υπάρχει μια λιμνούλα με γλυκό νερό. Εκεί είδα τις ομορφότερες και τελειότερες αντανακλάσεις που έχω δεί στην ζωή μου. Δεν φαίνεται πως είναι η οροφή του σπηλαίου που αντανακλάται στην επιφάνεια της λιμνούλας. Νομίζεις πως δεν υπάρχει νερό και πως από κάτω σου είναι κρεμός που συνεχίζεται και χάνεται στο βάθος. Δεν έχω ξαναδεί τόση ομορφιά. Και δεν μπόρεσα να βγάλω φωτογραφίες γιατί η μηχανή είχε μείνει πάνω στο πλοιάριο.
Όλες οι φωτογραφίες του σπηλαίου τραβήχτηκαν με φυσικό φως, όπως αυτό έμπαινε από την είσοδο εκείνη την ώρα που ο ήλιος ήταν χαμηλά και το φώτιζε. Καί όλες τις τράβηξα πάνω από το σκάφος.

 Τhe capitaine / guide nous a donné des lunettes pour vision sous-marine, et nous avons sauté du bateau dans les eaux. Nous étions répartis en groupes et le suivi de visiter les différents compartiments de la grotte. La grotte est d'environ 200 mètres de long et on pouvait aller à mi-chemin, où la lumière naturelle puisse pénétrer. Ce que nous pourrions voir ci-dessus et de dessous de l'eau a été magique. La variété des couleurs et les effets du soleil. Parfois, nous avons eu à gratter le ventre sur le rocher de visiter une autre partie, ou moins de nos têtes sans les frapper sur le toit du tunnel que nous traversions. À un certain point, un peu plus élevé que la surface de la mer, il y avait un lac d'eau douce. Une petite réalité et sur sa surface, j'ai vu les réflexions les plus étonnants que j'ai jamais vu. Au début, je pensais que c'était un creux au fond de la grotte, mais il était son toit réfléchi sur la surface calme. Là, je regrette je ne pouvais pas l'appareil photo avec moi. Toutes les photographies prises à l'intérieur de la grotte, ont été prises en utilisant la lumière naturelle du soleil, comme il venait de son entrée. Et ils ont tous été pris alors que j'étais sur le pont.

The secrets of the rock.(III) Τα μυστικά του βράχου.(III) Les secrets de la roche.(III)

Our Nobel Prize winner poet George Seferis, wrote the the following poem about the sea caves.I will try to translate it for you.

Inside the sea caves.

Inside the sea caves

there is a thirst

there is a love

there is an ecstasy,

everything (is) hard like the seashells

you can hold them

in your palm.

Inside the sea caves

for whole days I was looking at you, in your eyes

and I was not recognizing you neither you were recognizing me.

Later, our world famous composer Mikis Theodorakis, (music for the films Zorba the Greek, Serpico, Z and others) made a song with those verses. You can listen to that song at the bottom of this post.

Να θυμηθούμε λίγο τους στίχους του ποιητού μας Γιώργου Σεφέρη.

Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές.

Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
υπάρχει μια δίψα υπάρχει μια αγάπη
υπάρχει μια έκσταση,
όλα σκληρά σαν τα κοχύλια
μπορείς να τα κρατήσεις
μες στη παλάμη σου.

Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές

μέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτια
και δε σε γνώριζα μήτε με γνώριζες.

Στο κάτω μέρος της ανάρτησης, μπορείτε ν' ακούσετε τους στίχους τραγουδισμένους από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη.

Notre  poète Georges Seferis (Prix Nobel) a écrit le poème suivant sur les grottes de ​​la mer.Je vais essayer de le traduire pour vous.

A l'intérieur des grottes marines.

A l'intérieur des grottes de la mer

il ya une soif

il ya un amour

il ya une extase,

tout (est) dur comme les coquillages

vous pouvez les tenir

dans votre paume.

A l'intérieur des grottes de la mer

des journées entières, je vous regardais, à vos yeux

et je n'étais pas, vous ne reconnaissant ni vous me reconnaître.

Plus tard, notre célèbre compositeur Mikis Theodorakis, (la musique pour les films de Zorba le Grec, Serpico, Z et autres) a fait une chanson avec ces versets. Vous pouvez écouter cette chanson au bas de ce post.

The secrets of the rock.(II) Τα μυστικά του βράχου.(II) Les secrets de la roche.(II)

The boat carrying us was moving along the south-western side of the rock, when another of its secrets started being revealed. An opening on the surface of the rock which started growing larger as we were getting closer, revealing this magnificent cave.
The wind was from the north and the waters here were calm. As we were getting closer and finally entered the cave, we were surrounded by its beauty. It was very large, capable of giving shelter to a ship much larger than the one carrying us, which had two decks and could carry seventy people. And it looks like, in its time this cave has given shelter to the pirates who were raiding the Aegean Islands in older times. It is facing south-west, and can not be seen from Kythera. And one has to be really close to it to find its opening. It gives shelter to all vessels when the winds are from the north, but if you are caught in it when the weather changes and they start blowing from the south or the west, then you ll be trapped in it and there is no escape. And it seems that it has happened before. I started taking photographs of the surroundings while I was on the upper deck, but then I had to leave my camera on board, and dive in the waters and swim, to visit the other parts of the cave. It goes some 200 meters (600 feet) deep, and we were guided to about halfway in. The natural light which was illuminating the cave, could not go any further to its other parts. And the best time to visit it, is the time we were there, late in the afternoon, when the sun is low on the horizon and its light can go in the cave like a spotlight.
As I was swimming following the others i felt like i wanted to cry because my camera was not water proof to take it with me and be able to show you the beauty we saw.

Το πλοιάριο που μας μετέφερε στο βράχο, γυρισε στην νότια πλευρά, και σιγιά σιγά άρχισε ν΄αποκαλύπτεται στα μάτια μας το ένα ακόμη μυστικό του. Ένα άνοιγμα στη ρίζα του βράχου άρχιζε να μεγαλώνει όσο το πλησιάζαμε, μέχρι που μας κατάπιε. Κάποια στιγμή βρεθηκαμε μέσα σ' ένα πανέμορφο σπήλαιο που δημιουργήθηκε χιλιάδες χρόνια πριν, καθώς τα μανιασμένα κύματα έτρωγαν τα σωθικά του βράχου.
Ο άνεμος ήταν βόρειος και σ' αυτήν την πλευρά επικρατούσε ηρεμία. Ολόκληρο το πλοιάριο μπόρεσε να σωρέσει και να δέσει μέσα, και ήταν αρκετά μεγάλο, με δυο καταστρώματα και μπορούσενα μεταφέρει πάνω από εβδομήντα άτομα. Αλλά και ακόμη μεγαλύτερα θα μπορούσαν να βρουν καταφύγιο εδώ. Όπως γινόταν παλιότερα την εποχή που οι πειρατές το χρησιμοποιούσαν σαν καταφύγιο και ορμητήριο για να κουρσέψουν τα νησιά. Όταν φυσσούν βοριάδες εδώ επικρατεί γαλήνη. Αλλά άν ο άνεμος γυρίσει σε δυτικό, τότε μπορεί να σε παγιδέψει μέσα και δεν έχεις σωτηρία. Όπως φαινεται πως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν.
Είναι μεγάλο το σπήλαιο. Διακόσα τόσα μέτρα σε μάκρος. Αυτήν την ώρα, αργά το απόγευμα που ο ήλιος είναι χαμηλά, το φωτίζει σαν προβολέας. Έτσι μπορέσαμε και κολυμπήσαμε μέχρι τα μισά του περίπου, όσο έφτανε το φυσικό φως. Και ότι είδαμε ήταν μαγικό. Αναγκαστικά άφησα την φωτογραφική μου μηχανή πάνω στο σκάφος και βούτηξα στανερά ακολουθώντας τους άλλους για να μπορέσω να επισκεφθώ τα άλλα διαμερίσματα και να χαρώ την μαγεία του.
Μόνο που μούρθε να βάλω τα κλάματα όταν δεν μπορούσα νάχω μαζύ μου την μηχανή και να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου.

The secrets of the rock.(I) Τα μυστικά του βράχου.(I) Les secrets de la roche.(I)

When you look at it, from far away, it looks like an ordinary rock, a small island in the sea, at the South of Kythera. If you go closer, you can see how steep the rock is, difficult to visit and climb on it. It is called "Avgo" the "Egg" as it looks like an egg on its side. It is also called "Hytra" or the "Kettle", as when the atmospheric conditions are favorable, in winter, the rock seems to be steaming, just like a boiling kettle. There are three secrets connected with the rock. And we decided to visit it and discover them.
Secret number one : There is a numerous colony of migrating hawks on the rock. They arrive in early spring, and build their nests and raise their young in the hollows of its surface. They are feeding on the other migrating birds passing the island of Kythera and the same rock, as they are situated on the migration route. There is a colony of seagulls nesting on the same area also, but they do not interfere with the hawks. I could see the hawks and the seagulls flying around as we were nearing the island, but i could not take any decent photographs of them because the sea was really rough as we were going there and had to hold on the rail of the rocking boat to keep steady.
I will try to reveal secrets number two and three on my next posts.

Όταν τον κοιτάς από μακρυά, φαίνεται σαν ένας βράχος μεσα στην θάλασσα. Ένα μικρό νησάκι στα νότια των Κυθήρων. Από κοντά μπορείς να δείς πόσο απόκρημνο και αφιλόξενο είναι. Το λένε Αυγό επειδή μοιάζει σαν αυγό, στο πλάι. Το λένε επίσης και Χύτρα, επειδή το χειμώνα που οι ατμοσφαιρικές συνθήκες είναι ευνοικές, μοιάζει σαν χύτρα που βράζει και αχνίζει.
Φαίνεται σαν συνηθισμένο νησάκι, αλλά υπάρχουνε τρία μυστικά που συνδέονται μ' αυτό και θα τ' αποκαλύψουμε σιγά σιγά.
Μυστικό πρώτο : Στον βράχο ζει και αυξάνεται μια μεγάλη αποικία αποδημιτικών γερακιών, που έρχονται κάθε άνοιξη και κάνουν τις φωλιές τους στα κοιλώματα του βράχου. Περιμένουν να περάσουν τα σμήνη των αποδημιτικών πουλιών που χρησιμοποιούν αυτήν την διαδρομή, πάνω από τα Κύθηρα, για να τα κυνηγήσουν και να θρέψουν τα μικρά τους. Κοντά στα γεράκια φωλιάζουν και οι γλάροι, αλλά δεν ενοχλούν το ένα είδος το άλλο. Απλά το ανέχονται. Έχουν μάθει να ζουν μαζί.
Είδα τα γεράκια να πετούν γύρω και να κάθονται πάνω στα βράχια, αλλά δεν μπόρεσα να βγάλω καμμιά φωτογραφία της προκοπής, επειδή η θάλασσα ήταν αρκετά φουρτουνιασμένη στην διαδρομή και έπρεπε να κρατιέμαι πάνω στο σκάφος για να μην με πετάξει έξω.
Τα άλλα μυστικά του βράχου, στις επόμενες αναρτήσεις μου.

Quand vous le regardez, de loin, elle ressemble à une roche ordinaire, une petite île dans la mer, au sud de Cythère. Si vous allez de plus près, vous pouvez voir comment la roche escarpée, c'est difficile à visiter et grimper dessus. Il est appelé "AVGO" "l'Oeuf" car il ressemble à un œuf sur le côté. Il est aussi appelé "Hytra" ou la "bouilloire", comme lorsque les conditions atmosphériques sont favorables, en hiver, la roche semble être à la vapeur, comme une bouilloire. Il ya trois secrets liés à la roche. Et nous avons décidé de le visiter et à découvrir.

Numéro secret un: Il ya une colonie de la migration de nombreux faucons sur le rocher. Ils arrivent au début du printemps, et construisent leurs nids et élever leurs petits dans le creux de sa surface. Ils se nourrissent sur ​​les autres oiseaux migrateurs de passage de l'île de Cythère et la même roche, comme ils sont situés sur la route de migration. Il ya une colonie de mouettes qui nichent sur la même zone aussi, mais ils n'interfèrent pas avec les faucons. Je pouvais voir les faucons et les mouettes qui volent autour de nous approchions de l'île, mais je ne pouvais pas prendre de photos décentes d'entre eux, car la mer était vraiment rude que nous allions là-bas et avait à tenir sur le rail du bateau à bascule pour garder stable.

Je vais essayer de révéler des secrets nombre de deux et trois sur mes posts à venir.