A blessing during my morning walk. Μια ευλογία στην πρωινή μου βόλτα.!

I thought I should take a break from my adventures in Cuba, and take you back to Greece today.
There are some simple things which can feel your heart with joy. Such things for me are those connected with nature. This morning I went for my walk on the hills of Imittos, close to where I live. I had been there many times before, and I had seen these beautiful birds, the partridges, which live in nature but in a protected environment there. They are nesting at this season, and soon the hens will be followed around by the young chicks. I will go to look for them again at that time. They are not easy to spot them. They can blend to the environment and can stay still for quite sometime, and you can not see them easily, unless you catch a movement with your peripheral vision.
Today I was lucky. I could hear them close to their nests and I was able to see at least ten different pairs during my walk. They allowed me to get close to them, as close as 10 meters away, before fleeing and hiding in the bushes. They do not fly away, unless they are chased, but they are fast on their feet.
You can click on each photograph to enlarge and see them in their full glory.

Είπα σήμερα να κάνω ένα διάλειμμα από τις περιπλανήσεις μου στην Κουβα και να σας φέρω πιο κοντά, στα μέρη μας.
Υπάρχουνε μερικά απλά πράγματα που σε γεμίζουνε χαρά. Για μένα, ένα απο αυτά είναι ν' ανακαλύπτεις τις ομορφιές στην φύση.
Πήγα σήμερα το πρωί μια βόλτα στον Υμηττό, κάπου ανάμεσα στην Βουλιαγμένη και την Βάρκιζα, όχι μακρυά από εκεί που μένω. Έχω πάει αρκετές φορές εκεί και έχω ξαναδεί αυτά τα όμορφα πετούμενα, τις πέρδικες, που ζούνε ελεύθερες μέσα στην φύση, αλλά σε προστατευόμενο περιβάλλον εκεί. Δεν είναι εύκολο να τις εντοπίσεις και πολύ περισσότερο να τις φωτογραφίσεις. Μπορούν και καμουφλάρονται στο περιβάλλον που ζούνε, και δεν τις βλέπεις, εκτός κι αν πιάσεις κάποια κίνηση με την άκρη του ματιού σου. Τις ακούς όμως να κακαρίζουνε. Και πολλές φορές που τις άκουγα πριν, δεν μπορούσα να τις βρώ, παρά τις έβλεπα μόνο όταν πεταγαν σχεδόν μέσα από τα πόδια μου.
Σήμερα όμως στάθηκα τυχερός. Άκουσα και μετά είδα τουλάχιστον δέκα ζευγάρια που φωλιάζουν αυτήν την εποχή. Και με άφισαν να τις ολησιάσω μέχρι και τα δέκα μέτρα περίπου πριν χωθούν ξανά μέσα στους θάμνους και τις χάσω. Γιατί δεν φτερουγίζουν μακριά παρά μόνο αν τις κυνηγήσης.
Σε κανένα μήνα που θάχουν κλωσσήσει, θα ψάξω να βρώ τις μάννες με τα μικρά τους.
Αν κάνετε κλικ πάνω σε κάθε φωτογραφία, θα μπορέσετε να τις μεγενθύνετε και να χαρείτε την ομορφιά τους.