Mayday. (Part II of II). Πρωτομαγιά. (Μέρος ΙΙ από ΙΙ).

The Haymarket martyrs' Monument. Το μνημείο των μαρτύρων του Haymarket.

Mayday is acknowledged worldwide as the Workers Day. It still is, although there are efforts made to forget that. It all started on May 1st, 1886 in Chicago, with strikes of the workers and demonstrations. On Tuesday, May 4th, during a demonstration of the striking workers and while the police was trying to disperse the strikers at Haymarket square, someone threw a dynamite bomb at the police. Gunfire followed and eight police officers died mostly from other police officers fire. An unknown number of civilians was killed also. Arrests were made and eight anarchists were found guilty of murder, although no one was proved guilty for throwing the bomb. Four were executed and one committed suicide.
It is a significant day for International Labor Movement, and rallies are held to commemorate the day worldwide. These are the facts. And on May 1st every year we remember those who sacrificed themselves so following generations could live better lives and be able to walk with their heads up.

What is the situation today? Trade unionists and workers representatives are representing only themselves. Some trade unions exist only on paper for the benefit of those running them. Some trade unionists are acting as if the means of production either public or privately owned, are gifts to them or presents from their ancestors. Others have forgotten their role for the benefit of the members of the union and are either selling out the workers rights or selling themselves out to the big bosses. What has been earned with fights and blood the previous years, is being lost slowly but steadily and workers are sinking back again to a situation reminding us of the feudal system in Europe during the Middle Ages. Bad, inefficient and corrupt governments, on the payroll of the multinational conglomerates and big banks, are legislating according to the wills and directions of their masters, all for worsening the situations and lives of today's working classes. Mass media all over the world, patronized and sponsored by all those, like one orchestra with one conductor, are manipulating public opinion spreading "His Master's Voice" and will, concealing the truth, or spreading half truths and lies. In our era of "free enterprise", independent voices opposing the will of the big and mighty, are being suppressed and concealed, or considered heretic, sent to the inquisition and are thrown to the fire.
Is there any hope for the oppressed and exploited of the world? I am not sure I have an answer to that.
But I am worried for our future and more worried about the future of our children.

The Haymarket Martyrs. Οι μάρτυρες του Haymarket.

Η πρωτομαγιά αναγνωρίζεται διεθνώς σαν η Ημέρα του Εργάτη. Ακόμη είναι αν και πολλούς θα συνέφερε να το ξεχάσωμε. Και κάνουν ότι μπορούν για να το πετύχουν.
Όλα ξεκίνησαν την πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο. Με διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις απεργών εργατών. Την Τρίτη, 4 του Μάη, σε μια συγκεντρωση των απεργών στην πλατεία Haymarket του Σικάγο, κάποιος πέταξε μια βόμβα δυναμίτη στους αστυνομικούς που προσπαθούσαν να διαλύσουν την συγκέντωση, με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός αστυνομικου. Στους πυροβολισμούς που ακολούθησαν βρήκαν τον θάνατο οκτώ αστυνομικοί, οι πιο πολλοί από τα πυρά των συναδέλφων τους και αγνωστος επίσης αριθμός διαδηλωτων. Έγιναν συλλήψεις και οκτώ αναρχικοί δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο, μολονότι αποδείχτηκε ότι κανείς από αυτούς δεν είχε πετάξει την βόμβα.
Τεσσαρς από αυτούς εκτελέστηκαν και ένας αυτοκτόνησε στην φυλακή.
Είναι μια σημαντική μέρα για το παγκόσμιο εργατικό κίνημα και συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις πραγματοποιούνται σ' ολόκληρο τον κόσμο για να γιορτάσουν τις κατακτήσεις που πέτυχαν οι πρωτοπόροι (π.χ. η καθιέρωση της 8ωρης εργασίας).
Αυτά είναι τα ξερά γεγονότα. Και κάθε χρόνο την πρωτομαγιά έχομε την ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε πάλι εκείνους που θυσιάστηκαν για να έχουν οι εργάτες καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερη ζωή και να βαδίζουν όλοι με το κεφάλι ψηλά.
Ποιά είναι η κατάσταση σήμερα; Το κεφάλαιο ανασυνταχθηκε και αντεπιτίθεται για να πάρει πίσω τα με αίμα κεκτημένα των εργατών. Μερικά συνδικάτα υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, για το καλό μόνο εκείνων που τα διατηρούν ζωντανά. Μερικοί συνδικαλιστές συμπεριφέρονται και ενεργούν σαν τα μέσα παραγωγής να τάχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους. Άλλοι πάλι έχουνε ξεχάσει πως είναι εκεί για το καλό εκείνων που αντιπροσωπεύουν και είτε πουλιούνται οι ίδιοι είτε ξεπουλούν εκείνους που έπρεπε να υποστηρίζουν και συμβιβάζονται με την εργοδοσία με το αζημίωτο. Ότι κερδήθηκε με αγώνες και με αίμα.. χάνεται σιγά σιγά και επιστρέφωμε σε μια κατάσταση που θυμίζει φεουδαρχική Ευρώπη του Μεσσαίωνα. Ανίκανες, αναποτελεσματικές και διεφθαρμένες κυβερνήσεις σ΄ολόκληρο τον κόσμο, ενεργούν σαν μαριονέτες των πολυθενικών και των μεγάλων τραπεζών και νομοθετούν σύμφωνα με τις επιταγές των για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων και την  χειροτέρεψη των συνθηκών της διαβίωσής των. Τα ΜΜΕ σ' ολόκληρο τον κόσμο, σαν μια ορχήστρα μ' έναν μαέστρο πατρονάρονται και διαμορφόνωνται από τα συμφέροντα των αφεντικών. Διαμορφώνουν την κοινή γνώμη σύμφωνα με τις προσταγές αυτών που πληρώνουν, αποκρύπτοντας την αλήθεια ή λέγοντας ψέμματα. Στη εποχή μας της "ελεύθερης αγοράς", ανεξάρτητες φωνές αυτών που αντιδρούν κι έχουν αντίθετη γνώμη καταπνίγονται και αποσιωπούνται. Όσοι έχουν αντίθετη γνώμη αναθεματίζονται και αφορίζονται, θεωρούνται αιρετικοί και περνούν ιερά εξέταση και ρίχνονται στην πυρά.
Υπάρχει άραγε ελπίδα για όλους τους καταπιεσμένους και κατατρεγμένους της εποχής μας; Δεν έχω απάντηση. Ραγίζει όμως η καρδιά μου όσο σκέφτομαι το μέλλον μας και προπαντός το μέλλον των παιδιών μας.

P.S. 1. The source of some of the information here and the photographs is Wikipedia.
Υ.Γ. 1. Η πηγή των πληροφοριών και οι φωτογραφίες αυτής της ανάρτησης είναι η Wikipedia.

P.S. 2. Nature Digital will be away for blogging for a few days. See you all in about a week.
Υ.Γ. 2 To μπλογκ θα απουσιάσει για μερικές μέρες. Θα τα ξαναπούμε σε καμμια βδομάδα.