Grapes and figs. Σταφύλια και σύκα.

Not far from the village, on the mountains of western Crete, there is an area with small properties, which is good for growing almost everything. There are the olive groves and vineyards. Small pieces of land, taken care with hard work, love and attention and the villagers get their olive oil and wine from them. An early morning walk around there, is always relaxing and rewarding. As it was for me the few days I was in Crete again. This must be a good year  for production. The grapes look healthy promising very good wine, the figs from the trees around the vineyards were tasty and sweet. When you taste the gifts of mother earth, you cannot fail not to think of the ancestors who, with hard work, formed those pieces of land and planted them. And never fail to say a prayer for their souls and wish them to rest in peace.

Όχι πολύ μακριά από το χωριό, στις ρίζες των Λευκών Ορέων (Μαδάρες) της Κρήτης, είναι η περιοχή που οι χωριανοί έχουν τ' αμπέλια και τις ελιές τους. Στην περιοχή μπορούν να καλλιεργηθούν τα πάντα αλλά, προτιμούν να έχουν τα μικρά κομάτια γής με τα αμπέλια και τις ελιές επειδή είναι κάπως πιο επίπεδο το μέρος. Τα φροντίζουν με σκληρή δουλειά και πολλή αγάπη, για νάχουν το λάδι και το κρασί της χρονιάς. Μια πρωινή βόλτα στην περιοχή σε ανταμοίβει και σε ξεκουράζει. Όπως ένιωσα κι εγώ τις λίγες μέρες που βρέθηκα ξανά στην Κρήτη. Φαίνεται πως η χρονιά η φετεινή θάναι καλή για την παραγωγή. Τ' αμπέλια φαίνονται να υπόσχονται καλό και αρκετό κρασί αργότερα και τα σύκα, στις συκιές που βρίσκονται στις άκρες, χρυσαφένια και ολόγλυκα. Όταν δοκιμάζεις τα δώρα της μάννας γης, δεν μπορείς παρά να σκεφτείς εκείνους που με πολλή σκληρή δουλειά, διαμόρφωσαν τους χώρους, και με πολλή αγάπη φρόντισαν να τα δημιουργήσουν όλα αυτά. Και δεν μπορείς παρά να ευχηθείς ν' αναπαύονται οι ψυχές τους.