Friday, June 22, 2012

We shall survive. Θα επιζήσουμε.

We are all going through a difficult period. Everything looks to be against us. But we are determined. We want to survive and we shall do it again. Like we have done it in the past. The way this tiny thyme bush is surviving on the rocky soil. Or the wild olive tree. And the wild orchid. Like all the plants surviving on the dry hills of Imittos near Athens. With almost no soil to and moisture to support them in the dry summer, they seem to be doing OK by themselves.
Όλοι περνούμε μια δύσκολη περίοδο. Τα πάντα φαίνονται να είναι εναντίον μας. Μα είμαστε αποφασισμένοι. Θέλουμε να επιζήσουμε και θα τα καταφέρουμε ξανά. Όπως τόχουμε κάνει και στο παρελθόν. Όπως τα καταφέρνει να επιζεί και να ξεπερνά τις δυσκολίες το θυμάρι που μοσχοβολά πάνω στα βράχια του Υμηττού. Όπως το κάνει η αγριελιά και η άγρια ορχιδέα που συνάντησα. Χωρίς καθόλου σχεδόν χώμα να τους προσφέρει λίγη υγρασία, στην ζέστη του καλοκαιριού, τα καταφέρνουν να επιζούν, σαν και τα υπόλοιπα φυτά, από μόνα τους.
PS.1. The blog will not be with you for a while but my thoughts will be. As we are moving to another apartment, my phone and internet will be disconnected after the weekend and I am not sure when I will have it available to be with you again. Till we meet again, I wish you ALL the best.
Costas
PS.2. For some reason, not clear to me, blogger has changed the URL to my blog. 
The new URL is www.naturedigital.blogspot.gr for all you following me.
ΥΓ.1. Το μπλογκ δεν θάναι μαζί σας για κάποιο διάστημα, αλλά οι σκέψεις μου θα είναι κοντά σας.
Μετακινούμαστε σε νέα διεύθυνση και απο δευτέρα και μετά τηλέφωνο και ιντερνέτ δεν θα έχω, για όσο χρονικό διάστημα αποφασίζει ο πάροχος πως είναι απαραίτητο. Μέχρι νάχω ξανά σύνδεση, εύχομαι σ' όλους σας να περνάτε καλά.
Υ.Γ. 2. Για κάποιο λόγο ο blogger αποφάσισε ν' αλλάξει το URL για το μπλογκ. 
Το νέο URL είναι www.naturedigital.blogspot.gr , για όσους με παρακολουθούν.

Tuesday, June 19, 2012

The card players. Οι χαρτοπαίχτες.

The card players. Painting by Paul Cezanne.
Οι χαρτοπαίκτες. Πίνακας του Paul Cezanne.

Friday, June 15, 2012

The seagulls in the light of the setting sun. Οι γλάροι στο φως του ήλιου που δύει.

When you are looking at the images of the seagulls bathed in the light of the setting sun, you can believe that there might still be some hope......
Όταν βλέπεις αυτές τις εικόνες των γλάρων που λούζονται στο φως του ήλιου που δύει, πιστεύεις πως μπορεί να υπάρχει ακόμη ελπίδα....
PS. I have been experiencing some problems with blogger the last few days. I was using the Mozilla Firefox browser. I managed to post this, with the Google Chrome browser. Please advise if you have been experiencing similar problems.
Have a nice weekend all of you.
Costas.
ΥΓ. Αντιμετώπισα μερικά προβλήματα τις τελευταίες μέρες με τον blogger.Χρησιμοποιούσα τον Mozilla Firefox για browser στο διαδίκτυο. Κατάφερα να κάνω αυτήν την ανάρτηση, χρησιμοποιώντας το Google Chrome. Παρακαλώ, πέστε μου αν αντιμετωπίσατε παρόμοια προβλήματα.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.
Κωστής.

Sunday, June 10, 2012

Thorns and flowers. Αγκάθια και λουλούδια.

....on the hills of Imittos. Beautiful to watch from a distance.
....στον Υμηττό.... Όμορφα να τα βλέπεις από κάποια απόσταση.

Thursday, June 7, 2012

Our Gold. Το χρυσάφι μας.

This is all that is left to us. And we cherish it.
(The sun setting over the distant mountains of Peloponnese, bathing the Saronic Gulf in gold. Photographs taken earlier this evening from Kavouri, near Athens).
Αυτό είναι ότι μας έχει μείνει. Και το εκτιμούμε.
(Ο ήλιος που δύει πάνω απο τα βουνά της Πελοποννήσου και γεμίζει τον Σαρωνικό με το χρυσάφι του. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν νωρίτερα απόψε από το Καβούρι.)

Tuesday, June 5, 2012

Balancing on the edge opf the precipice. Ισορροπώντας στην άκρη το γκρεμού.

This pair of collared doves, is trying to balance and fit on the narrow space at the top of the power pole.
They can manage. On the other hand, if the fall, they have means to survive. They can fly away before they hit the ground. For us it is different. We are trying to balance at the edge of the precipice. It is not easy. And we know that if we do not make it, the fall will be fatal. There is no way to survive.
Το ζευγάρι οι δεκοχτούρες προσπαθούν να ισορροπήσουν πάνω στην άκρη της κολώνας το ηλεκτρικού. προσπαθούν να χωρέσουν, έχουν κάποιες δυσκολίες, αλλά στο τέλος τα καταφέρνουν.
Και να μην τα κατάφερναν, έχουν εναλλακτικές λύσεις. Θα πετάξουν μακρυά, και θ' αποφύγουν την πτώση.
Για μας, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Προσπαθούμε να πιαστούμε, να ισορροπήσουμε στην άκρη του γκρεμού. Αν δεν τα καταφέρουμε, το πέσιμο θα είναι μοιραίο. Δεν υπάρχει υπάρχει ελπίδα  σωτηρίας και επιβίωσης.