Getting the oil from the olives. Βγάζονταςτο λάδι από τις ελιές.

We call the olive tree blessed. For thousands of years it is growing around the Mediterranean and gives us the precious fruits, from which we extract the more precious oil. According to the Greek Mythology, it was the gift of Goddess Athena to the people when when she fought with Poseidon over Athens and with that gift she won. The olive oil is something we cannot live without. It is a necessary element of our diet. And it is said that people have lived only with bread and oil in hard times. It used to be the main income of the people at the villages of Crete at older times. Now, with the prices falling constantly and worldwide, it is not worth much of an income, if one counts the cost of keeping the trees, collecting and processing the olives till you get the final product. But we are used to it, and when one has a few trees, one does not like to buy it from the super market, when the trees we have are growing up organically and there are not any fertilizers used, or chemicals and insecticides used on the olives. We produced so much, just to cover the family's needs for a year. And it is fresh and pure and clean.
Ευλογημένο το δένδρο και ευλογημένο και το τελικό προιόν το λάδι. Χιλιάδες χρόνια τώρα γεμίζει τα παράλια της Μεσογείου, το δώρο της Αθηνάς στους ανθρώπους, με το οποίο κέρδισε την διαμάχη της με τον Ποσειδώνα.  Έχομε μάθει και δεν μπορούμε να ζήσωμε χωρίς αυτό. Καθημερινά συμπληρώνει την διατροφή μας, και παλιότερα ήταν ένα σημαντικό εισόδημα των γεωργών μας. Όχι βέβαια τώρα πια, μια και οι τιμές του λαδιού για τον παραγωγό έχουν πέσει σχεδόν στα επίπεδα των τιμών του νερού. Εγώ θα σας τα πω ακριβώς πως είναι τα πράγματα. Στο εργοστάσιο παραγωγής, το λάδι υπολογίζεται περίπου να να πληρωθεί δύο ευρώ το κιλό. Τα εργατικά για το μάζεμα της ελιάς, περίπου καλύπτονται από το λάδι, και άν κανείς υπολογίσει τα καλλιεργητικά έξοδα, τότε το κόστος παραγωγής δεν καλύπτεται. Αυτό που κερδίζει κανείς είναι η ποιότητα του λαδιού που παίρνει. Τα λίγα δένδρα που έχομε, ίσα ίσα για τις ανάγκες της οικογένειας σε λάδι, μεγαλώνουν οικολογικά, χωρίς λιπάσματα, και δεν χρησιμοποιούμε εντομοκτόνα και ψεκάσματα. Έτσι για να έχομε να τρώμε λίγο λαδάκι χωρίς δηλητήρια. Κι ας μας στοιχίζει παραπάνω από ότι θα πληρώναμε αν το αγοράζαμε στο σούπερ μάρκετ.

Sacks, filled with olives are waiting their turn to be processed, outside the factory. Each pile belongs to a different producer.
Σακκιά με ελιές περιμένουν την σειρά τους για να αλεστούν έξω από το εργοστάσιο. Κάθε σωρός ανήκει σε διαφορετικό παραγωγό.

The olives are entering the factory here...
Από εδώ μπαίνουν οι ελιές στο εργοστάσιο...

... and they are taken into a big barrel like facility, where the leaves are blown away from the olives...
... και οδηγούνται σ' ένα μεγάλο βαρέλι, όπου ξεχωρίζουν τα φύλλα από τις ελιές..

... then the olives are being washed...

... στην συνέχεια οι ελιές πλένονται...

... weighted automatically...
... ζυγίζονται αυτόματα...

... and taken to the mill, (the central piece of machinery), where they are being crushed and pulped...
... και οδηγούνται στο σπαστήριο, (το μηχάνημα στο κέντρο) όπου αλέθονται..

Here, the "dough" is stirred for some time, till oil starts appearing on top...
Εδώ η "ζύμη" αναδεύεται συνέχεια μέχρι ν' αρχίσει να εμφανίζεται το λάδι πάνω...

The solid parts and the olive skins are separated and removed from the oil here...
Τα στερεά μέρη (πηρύνες και φλοιός της ελιάς) ξεχωρίζονται και απομακρύνονται εδώ..

And the pure olive oil is flowing out of the centrifugal separator into this tank...

Και τέλος το λαδάκι βγαίνει από τον φυγοκεντρικό διαχωριστήρα και πέφτει σ' αυτήν την δεξαμενή..

Then it is transferred into these containers to be taken away.
Και στην συνέχεια μεταγγίζεται σ' αυτά τα δοχεία για να μεταφερθεί αλλού.

An alternative way of extracting the oil from the olives, (remember an earlier post of mine approximately two months old?) is by crushing and pulping the olives under big stone wheels....

Ένας άλλος τρόπος παραγωγής λαδιού από τις ελιές, (θυμάστε μια παλιότερη ανάρτησή μου πριν δυο μήνες περίπου;), είναι ν' αλεστούν οι ελιές από μεγάλες μυλόπετρες....

 then the "dough" like product, is spread in between large disks like stacks of DVDs, and the juice is squeezed out in these hydraulic presses, then the juice is taken to the centrifugal separator to get the oil. This section of the factory was not working at the time I was there.
και μετά το άλεσμα το ελαιόκαρπου, η ζύμη τοποθετείται ανάμεσα σε δίσκους που μοιάζουν με στήλες από DVD, και σ' αυτά τα υδραυλικά πιεστήρια βγαίνουν οι χυμοί και στην συνέχεια το λάδι από τον φυγοκεντρικό διαχωριστήρα. Αυτό το τμήμα του εργοστασίου δεν ήταν σε λειτουργία όταν ήμουν εκεί.