Would you like to have this little cove only for yourself? You can only access it from the sea. And you can be alone there. Only you, the sea and the sun. And whoever you can choose yourself to be with you.
Τι θα λέγατε νάχατε αυτόν τον κολπίσκο όλον δικό σας. Και να είστε μοναχοί εκεί. Μόνον εσείς, η θάλασσα και ο ήλιος. Και όποιος άλλος θα θέλατε νάναι μαζί σας. Μπορείτε να τον επισκεφτείτε μόνο από την θάλασσα.
Aimeriez-vousavoir cettepetite criqueseulement pourvous-même?Vous ne pouvezy accéder à partirde la mer.Et vous pouvez êtreseul.Seul vous,la mer etle soleil.Et quiconquevous pouvezchoisir vous-mêmed'être avec vous.
Another secret the rock is hiding, are these unique tiny flowers. They grow on that rock and they are picked by the locals once a year. They are being called "sempre viva", meaning in Latin and Italian, "Living for Ever". They are not easy to be picked, because it is not easy to climb on that rock and collect them. And every May, there is a great competition between the locals who is going to climb the rock first and collect the most. Sometimes there are fights between them. But once they have collected them, they can sell them at the local shops for a really good price and make good money but it is only money that can be made only one day per year. At the shops, they are being sold to the tourists as little bouquets, or crosses or any other shape. The photograph before the last in this post, is from a bouquet which was given to us, some ten years back. As you can see, it looks like it has been picked yesterday.
Ένα ακόμη μυστικό που κρατα κρυμμένο αυτός ο βράχος που επισκευτήκαμε στα Κύθηρα, είναι αυτό το λουλουδάκι που βλέπετε. Φυτρώνει πάνω στον βράχο, και οι ντόπιοι το μαζεύουν μια φορά τον χρόνο. Το λένε από τα λατινικά και τα Ιταλικά, "Sempre Viva", που σημαίνει "Ζωντανό για πάντα. Δεν χαλάει ποτέ. Μια μέρα του Μαγιού κάθε χρόνο, ντόπιο σκαρφαλώνουν με δυσκολία στόν απόκρημνο βράχο και το μαζεύουν. Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός, πολλές φορές και αψιμαχίες μεταξύ τους, ποιός θα μπορέσει να μαζέψει τα περισσότερα. Γιατί έχει μεγάλη εμπορική αξία. Το μεροκάματο για μια μέρα, μπορεί να φτάσει μέχρι 5000 ευρώ. Όταν το δώσουν στα μαγαζιά της χώρας, εκεί το φτιάχνουν σε μπουκετάκια, καρδούλες, στεφάνια και σταυρούς και τα πωλούν στους τουρίστες. Η προτελευταία φωτογραφία που βλέπετε σ'μ αυτήν την ανάρτηση, είναι από ένα τέτοιο μπουκετάκι που μας έκαναν δώρο πριν καμμιά δεκαριά χρόνια. Και είναι σαν να το φτιάξανε χθές.
Un autresecret quise cachea la roche, ce sont cesfleursuniquesminuscules.Ils poussent surce rocher, et ilssont cueillispar les locauxune fois par an.Ilssont appelés«sempreviva», qui signifieen latin et enitalien,"Vivrepour toujours".Ils ne sont pasfacile d'êtrerepris,car il n'est pasfacile de grimpersur ce rocheret les percevoir.Etchaque année en mai, il ya unegrande concurrenceentre lesgens du pays quivamonter sur laroche premiere, et de recueillirle plus.Parfois il ya desbagarresentre eux.Mais une foisqu'ils les ontrecueillis,ils peuventles vendredans les magasinslocauxpour un prixvraiment bon etfaire le bon argent, maisc'est l'argent qui peutêtre faitseulement un jourpar an.Dans les magasins,ils sont vendusaux touristescommede petits bouquets,ou des croixou toute autre forme.Laphotographie avant la derniere dans ce post,està partir d'unbouquet quinous a été donné,avant dix ans.Comme vouspouvez le voir,on dirait qu'ila été reprishier.
We were given goggles for underwater viewing by the captain/guide, and jumped off the boat. We were split into groups and followed him to visit the various compartments of the cave. The cave is some 200 meters deep and could go about half way, where the natural light could penetrate. What we could see above and bellow water was like magic. The variety of colors and the effects of the sun. Sometimes, we had to scratch our bellies on the rock to visit another part, or lower our heads no to hit them on the roof of the tunnel we were going through. At some point, a little higher than the surface of the sea, there was a fresh water lake. A small one actually and on its surface i saw the most amazing reflections I have ever seen. At first i thought it was a hollow at the bottom of the cave, but it was its roof reflected on the calm surface. There i regretted i could not carry the camera with me. All the photographs taken inside the cave, were taken using the natural light of the sun, as it was coming from its entrance. And they were all taken while i was on deck.
Ο καπετάνιος/οδηγός μας έδωσε μάσκες να φορέσωμε για να μπορέσωμε να χαρούμε καλύτερα τον πανέμορφο βυθό του σπηλαίου και βουτήξαμε στο νερό. Μας χώρισε σε ομάδες και τον ακολουθήσαμε για να μπορέσουμε να επισκεφτούμε τις διάφορες αίθουσες του σπηλαίου. Το σπήλαιο έχει περίπου 200 μέτρα μήκος, αλλά εμείς πήγαμε μέχρι τα μισά, όσο έφτανε το φυσικό φως. Πολλες φορές σερνόμαστε με την κοιλιά πάνω στον βράχο, ή αναγκαζόμαστε να σκύψουμε το κεφάλι για να μην το χτυπήσουμε στην οροφή όταν περνάγαμε κάποια τρύπα. Πάνω στον βράχο, στην αριστερή μεριά του σπηλαίου, υπάρχει μια λιμνούλα με γλυκό νερό. Εκεί είδα τις ομορφότερες και τελειότερες αντανακλάσεις που έχω δεί στην ζωή μου. Δεν φαίνεται πως είναι η οροφή του σπηλαίου που αντανακλάται στην επιφάνεια της λιμνούλας. Νομίζεις πως δεν υπάρχει νερό και πως από κάτω σου είναι κρεμός που συνεχίζεται και χάνεται στο βάθος. Δεν έχω ξαναδεί τόση ομορφιά. Και δεν μπόρεσα να βγάλω φωτογραφίες γιατί η μηχανή είχε μείνει πάνω στο πλοιάριο.
Όλες οι φωτογραφίες του σπηλαίου τραβήχτηκαν με φυσικό φως, όπως αυτό έμπαινε από την είσοδο εκείνη την ώρα που ο ήλιος ήταν χαμηλά και το φώτιζε. Καί όλες τις τράβηξα πάνω από το σκάφος.
Τhecapitaine /guide nous a donnédes lunettes pourvision sous-marine,et nous avons sautédu bateaudans les eaux.Nous étionsrépartis en groupeset lesuivide visiterles différents compartimentsde la grotte.La grotteest d'environ 200mètres de long eton pouvait allerà mi-chemin,où la lumière naturellepuisse pénétrer.Ce que nous pourrionsvoir ci-dessuset dedessousde l'eaua étémagique.La variété des couleurset les effetsdu soleil.Parfois, nous avons euà gratterle ventresur le rocherde visiterune autre partie,ou moinsde nos têtessansles frappersur le toitdu tunnelque nous traversions.À un certain point, un peuplus élevé quela surface de lamer,il y avait unlac d'eau douce.Une petiteréalitéet sur sa surface, j'ai vules réflexions les plusétonnantsque j'ai jamais vu.Au début, jepensais que c'était uncreux aufond de la grotte, mais il étaitson toitréfléchi surla surface calme.Là,je regretteje ne pouvaispas l'appareil photoavec moi.Toutes les photographiesprises à l'intérieurde la grotte,ont été prisesen utilisant la lumièrenaturelle du soleil,comme ilvenait deson entrée.Et ilsont tous été prisalors que j'étaissur le pont.
Our Nobel Prize winner poet George Seferis, wrote the the following poem about the sea caves.I will try to translate it for you.
Inside the sea caves.
Inside the sea caves
there is a thirst
there is a love
there is an ecstasy,
everything (is) hard like the seashells
you can hold them
in your palm.
Inside the sea caves
for whole days I was looking at you, in your eyes
and I was not recognizing you neither you were recognizing me.
Later, our world famous composer Mikis Theodorakis, (music for the films Zorba the Greek, Serpico, Z and others) made a song with those verses. You can listen to that song at the bottom of this post.
Να θυμηθούμε λίγο τους στίχους του ποιητού μας Γιώργου Σεφέρη.
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές.
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
υπάρχει μια δίψα υπάρχει μια αγάπη
υπάρχει μια έκσταση,
όλα σκληρά σαν τα κοχύλια
μπορείς να τα κρατήσεις
μες στη παλάμη σου.
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές
μέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτια
και δε σε γνώριζα μήτε με γνώριζες.
Στο κάτω μέρος της ανάρτησης, μπορείτε ν' ακούσετε τους στίχους τραγουδισμένους από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη.
NotrepoèteGeorges Seferis (Prix Nobel) a écrit lepoèmesuivantsur les grottes de lamer.Je vais essayer dele traduire pour vous.
A l'intérieurdes grottes marines.
A l'intérieur des grottesde la mer
il ya une soif
il ya un amour
il yauneextase,
tout (est)dur commeles coquillages
vous pouvez les tenir
dans votre paume.
A l'intérieur des grottesde la mer
des journées entières, jevous regardais, à vos yeux
et je n'étais pas, vousne reconnaissant nivous mereconnaître.
Plus tard, notrecélèbrecompositeur Mikis Theodorakis,(la musique pour lesfilmsde Zorbale Grec,Serpico, Z et autres) a fait unechanson avecces versets.Vous pouvez écoutercette chansonau bas dece post.