Zizifus, Olive trees and Vineyards. Τζιτζιφιές, Ελαιόδενδρα και αμπέλια.

The village took its name from Zizifus, a rather rare tree which I have not seen in other places, not that it does not exist elsewhere. It grows in the little valley a little lower the spring, and it looks like It is growing by itself. New plants start growing under or near the older ones. It produces small fruit which change from green to chestnut color when they are ripe by the end of September. They taste something like apple and have the size of a cherry. You can dry them and they become like raisins and you can keep them all winter. The time I took these photographs the trees were in full bloom.

Το χωριό, πήρε τ' όνομά του, από την Τζιτζιφιά, ένα δένδρο όχι τόσο πολύ κοινό. Εγώ τουλάχιστον δεν τόχω δεί αλλού. Η ρεμματιά, λίγο πιο χαμηλά από την βρύση, έχει πάρα πολλά. Οι καρποί του, μικροί σαν κεράσια, ωριμάζουν προς τα τέλη του Σεπτέμβρη, και παίρνουν ένα καστανό χρώμα. Μπορεί κανείς να ξεράνη τα ώριμα σαν σταφίδες και να τα κρατήσει όλον το χειμώνα. Έχουν γεύση περίπου σαν το μήλο. Αυτή την εποχή τα δένδρα ήταν γεμάτα ανθό.

Olive trees, younger and older around the village. These are of the oil producing variety. This year looks promising to be a good one, as the trees are heavy with olives.

Ελαιόδενδρα, μικρά και μεγάλα γύρω από το χωριό. Είναι πιο πολύ για την παραγωγή λαδιού. Και η φετεινή χρονιά υπόσχεται πολλά, καθώς τα δένδρα είναι φορτωμένα.

Vineyards look promising also.
Και τ' αμπέλια φαίνονται καλά φέτος.